نوشته اند:

رنج و اندوه بسیار هنگامی پدید می آیند که هر فکری را که به سرت می آید، واقعیت می پنداری. شرایط تو را اندوهگین نمی کنند. ممکن است آنها تو را دچار درد جسمانی کنند، اما غم زده ات نمی کنند. افکارت تو را غمگین می کنند. تفسیرهایت، داستانهایی که به خودت می گویی، تو را اندوهگین می کنند.

?هنگامی که متوجه شوی:
“فکرهای کنونی ام مرا اندوهگین می کنند”
می توانی از یکی بودن ناآگاهانه با آن افکار و زنجیرهای چند لایه آنها بیرون می آیی…

مدیریت و کنترل ذهن و افکار می تواند ما را در موقعیتِ تسلط بر شرایط و پیش آمدهای آزار دهنده، قرار دهد.
فرابگیریم و توانمند باشیم.